Documentaires -
Adoptie / Donorkind
ik had nog niets verkeerd gedaan
NOORD-HOLLAND - Als je als klein kind geadopteerd wordt, heb je daar zelf niks over te zeggen. Maar wat zou je doen als je daar wel een keuze in hebt? Documentairemaakster Sanãa Zwart maakte over dit onderwerp de film genaamd "De Onmogelijke Keuze". Eerder maakte Zwart al de documentaire "Ik had nog niets verkeerd gedaan" die eveneens over adoptie ging.
Veertien jaar nadat Asha, een weesmeisje van vijf maanden, is geadopteerd in een Nederlandse familie, ontdekt ze dat haar biologische ouders nog leven. Haar vader had niet nog een meisje gewild: hij vindt meisjes te duur. Nu, als dertiger, worstelt Asha nog steeds met de complexiteit van haar familierelaties.
Geadopteerde kinderen hebben geen stem in hun adoptie, maar ze hebben wel hun hele leven te maken met het feit dat ze zijn afgestaan. In dit intieme verhaal laten zes geadopteerden van uiteenlopende achtergronden zien hoe het afgestaan zijn een onontkoombare invloed heeft op het opgroeien, gezinsleven, relaties en kinderen krijgen.
Een leven lang geadopteerd
Deze documentaire draait om de beleving van de hoofdpersonen, geadopteerden van de eerste generatie, dertigers, veertigers en vijftigers. ‘Proefkonijnen’, zoals een van de hoofdpersonen het noemt. Opgegroeid in een tijd dat er nog weinig bekend was over adoptie, moesten zij de gevolgen zelf uitzoeken en ondervinden.
Het verhaal richt zich niet op de zoektocht naar biologische familie, maar laat zien wat er daarvoor en vooral daarna gebeurt, ook op de langere termijn en hoe dit het leven van de hoofdpersonen verandert.
Regisseur Sanâa Swart over de invalshoek
“Het thema adoptie wordt vaker uitgediept, maar de stem van geadopteerden zelf hoor je zelden. Dat is op zijn minst verbazingwekkend, als je weet dat adoptie in zijn huidige vorm al zo’n zestig jaar bestaat in Nederland.
“De documentaire is een initiatief van mijn filmbedrijf Yesa Films. We maken de documentaire vanuit een ideëel idee: we willen een andere kant van adoptie laten zien dan de meeste mensen voorgeschoteld krijgen via de media, dit keer een waarin de beleving van geadopteerden centraal staat en niet – zoals zo vaak – die van adoptie-ouders of andere betrokkenen.”
"Ik wilde de film maken, omdat ik zag dat er in de media veel aandacht is voor dit onderwerp. En daarin miste ik het perspectief vanuit de geadopteerde zelf. Je ziet vaak de zoektocht naar de biologische ouders, bijvoorbeeld in het programma Spoorloos. Maar het gaat bijna nooit over de ervaringen van de persoon zelf. Wat betekent het om geadopteerd te zijn?", Aldus Zwart tegen NH Radio.
Klik even op de afbeelding om de documentaire te kunnen bekijken.
Donorkind - Documentaire Vader Onbekend
De een weet al van jongs af aan dat hij of zij een donorkind was, de ander kwam daar later ‘per ongeluk’ achter. De een wil graag weten wie zijn of haar donor is, de ander interesseert het niet. Sommigen hebben hem al gevonden; anderen niet. Dit zijn de verhalen van de donorkinderen die wij hebben gesproken voor de documentaire Vader Onbekend.
Duizenden mannen hebben tot 2004 hun zaad anoniem gedoneerd in Nederland en tienduizenden vrouwen hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt. Daarna beseften doktoren en politici wat de gevolgen hiervan konden zijn voor donorkinderen; ze weten niet waar hun roots liggen. Daarom is deze mogelijkheid afgeschaft. In België is deze mogelijkheid nog steeds beschikbaar. 40.000 kinderen in Nederland en een onbekend aantal in België weten nog steeds niet wie hun vader is. De documentaire Vader Onbekend vertelt de verhalen van Willemijn de Koning en andere donorkinderen in België en Nederland. Wat betekent een anonieme vader en wil je deze wel leren kennen en waarom? Sommigen hebben hem al ontmoet, sommigen tasten nog in het duister.